«Carcamáns» …por José Manuel Muñiz Paz
Ser Carcamán, no pode ser quen queira
Ou a Virxen de Guadalupe xa non sería Rianxeira
Viría na sua barquiña camiño a San Xulián
Cambiaríaa por unha Dorna, e sería Carcamán
Si Carcamán o pudera ser quen queira
Xa o sería Santa Euxenia de Ribeira
Que perdone aquí meu Pai
Deixou en Artes Pais e Irmáns
Pa vir casarse a Arousa
E xuntarse o clán dos Carcamáns
Ay! quen lle dera os bos Coruñeses
Que á Torre de Hercules lle teñen tanto afán
Faríanse na Parroquia de San Xulián fregreses
Ca promesa de rebautizarse Carcamáns
Os de Lugo teñen a sua gran Muralla de pedra
Pero si puderan, tamen a abandonarán
Pa irse a unha Illa
Que existe en Pontevedra
E así poderen chamarse Carcamáns
Nin mar teñen os de Ourense
Pa poder ser Carcamáns
Quixeran virse vivir a Arousa
Pa poder ter fillos Arousáns
Os nosos mismos Pontevedreses
Co seu sabroso viño
O que nos bebemos a gusto
Ca nosa ameixa San
Hasta queimarían unha noite
Todas as viñas de Albariño
Si os deixáramos o siguiente dia
Despertaren Carcamáns
Todos os outros españoles
Deixarían de falar Castelán
Aprenderían o noso Galego
Gran idioma de Breogán
Acolleríamolos a todos na Illa
Si pudéramos, como si foran Irmáns
Pero sinto, non todos os que queiran
Poden como nos, ser Carcamáns.
É a nosa Santisima Virxen do Carmen
Que acompaña sempre os seus fieles fillos Arousáns
Dos mariñeiros Protexedora e Milagrosa Nai
Gloriosa Virxen do Carmen, a Virxen dos Carcamáns
José Manuel Muñiz Paz. Abril 6, 2011
